ظهور روش‌های ساخت افزودنی منجر به این سوال شده است که هیت سینک LED در صورت حذف محدودیت‌های ساخت، چگونه می‌توان از شبیه‌سازی برای شناسایی هندسه بهینه استفاده کرد؟ طراحی مولد از تکنیک های شبیه سازی برای شناسایی یک هندسه بهینه بدون محدود شدن توسط مفروضات پارامتریک استفاده می کند.
رایج‌ترین رویکرد انجام یک شبیه‌سازی استاندارد بر روی یک مدل معین (لوله حرارتی آلومینیومی)، سپس اجرای یک راه‌حل الحاقی است که حساسیت‌های حاصل از آن مدل را به تغییرات محلی ایجاد شده در آن پیش‌بینی می‌کند. آن تغییرات کوچک توصیه شده الحاقی ایجاد می شود و این فرآیند تا زمانی که مدل به حالت بهینه همگرا می شود، تکرار می شود. هندسه‌های حاصل از آن معمولاً ماهیت بسیار «باحال» دارند و به دور از پارامترسازی هستند. به عنوان مثالی برای نشان دادن این فرآیند، شکل 1 یک چهارم مدل از یک هیت سینک با پایه پین دایره ای شکل را نشان می دهد.
یک هیت سینک را می توان در مجموعه ای سه بعدی از بدنه های تسلیتی تفکیک کرد، به گونه ای که برای هر مکانی از بزرگترین بدنه گلوگاه حرارتی، ممکن است یک بدنه مکعبی هم اندازه به هر یک از چهره های ظاهری هوا اضافه شود. به طور مشابه، هر جسم ممکن است برداشته شود تا سوراخ هایی ظاهر شوند. برای این مثال، نیم مدل از یک سینک حرارتی خنک شده با همرفت طبیعی عمودی در نظر گرفته شده است.
