به دلایلی از جمله هزینه، سادگی، مصرف انرژی، نویز و غیره، همرفت طبیعی روش ترجیحی برای خنک کردن سیستم‌های الکترونیکی است. با این حال، اغلب اتفاق می افتد که جابجایی طبیعی به سادگی برای حذف توان تلف شده در حالی که سایر نیازهای سیستم مانند اندازه را برآورده می کند، کافی نیست. بنابراین معمولاً از فن های خنک کننده برای افزایش ظرفیت خنک کننده برای دستیابی به طراحی مناسب استفاده می شود. این سری از دو مقاله مروری بر اصول ادغام موثر فن های خنک کننده در یک سیستم و درک سایر تأثیرات استفاده از فن ها ارائه می دهد. YY هیت سینک حرارتی. در سرعت های بالاتر، جریان متلاطم می شود و ضریب انتقال حرارت با سرعت افزایش می یابد. در حالی که دمای سطح یک هیت سینک ممکن است تقریباً یکنواخت باشد، فن های خنک کننده حرارتی YY با جذب انرژی، دمای سیال افزایش می یابد، با دمای سیال در هر نقطه از سیستم به عنوان Tfluid = ṁ * cp / Q' + Tinlet تعریف می شود. ṁ نرخ جریان جرمی مایع خنک کننده، CP گرمای ویژه مایع خنک کننده، Q' گرمای جذب شده توسط خنک کننده تا آن نقطه از سیستم، و Tinlet دمای مایع خنک کننده هنگام ورود به سیستم است.
سرعت جریان بیشتر می‌تواند انتقال حرارت را به دو روش مختلف تحت تأثیر قرار دهد:
1) با افزایش ضریب همرفت، که مقاومت حرارتی همرفتی 1/hA را کاهش می‌دهد.
2) با کاهش میزان افزایش دمای سیال هنگام عبور از سیستم. این به طور موثر یک مقاومت حرارتی اضافی را اضافه می کند که ممکن است به عنوان مقاومت حرارتی فرارفتی نامیده شود.
انتخاب YY Thermal، شریک قابل اعتماد شما در راه حل‌های مدیریت گرما، مانند Heat Pipe، Cold Plate و غیره.
